Eskiden tanınma emaresi kültürden kültüre fark etseydi bile genel geçer bir kural vardı. Ataerkil bir yaşam şekli asırlardır süregelen bir kural bir kaideydi. Peki bu kaidelerin ne sıkıntısı vardı, topluma ne gibi zararı vardı da başımıza yenilik diye bunlar geliyor?
Sözüm ona insan hakları söylemleri çerçevesinde, Avrupa Birliği uyum yasaları zorlaması adı altında yapılan düzenlemeler bildiğimiz alışagelmiş düzenimizi sizce yıkmıyor mu? Baba adıyla, sülale adıyla veya lakaplarla çağrılma dönemini bitirip, soyadı kanunu ile yeni bir düzen kurulmuştur. Peki, sonra ne olmuştur?
Kadının kimlik rengi erkekle aynı olmuştur!
Kadın, soyadını erkekle beraber kullanabilmesi söz konusu olmuştur. Bugünden itibaren erkeğin soyadını almak zorunluluğu ortadan kalkmıştır. Durum öyle gösteriyor ki, yahudi anlayışı gibi anaerkil bir topluma dönüşmeye başlatılmak isteniyor. Bunun için tüm alt yapılar hazır durumda. Ana yani kadın şikayet etsin yeter, kadın beyan etsin yeter, kadın soyisimini kullansın yeter, kadın aslında kendi kendine yeter ve erkeğe ihtiyacı yoktur. Ailenin temel direği, yuva kurucusu anne veya kadın artık ipleri eline almıştır. Almış demek doğru olmaz, zorla verilmiştir. Yasalarla verilmiştir, kollukla verilmiştir. Mahkeme kararı ile verilmiştir.
Demek ki neymiş, devlet millet anlayışını ülke olarak terk ediyor, hukuk devleti kılıfı altında tıpkı Avrupa'da olduğu gibi polis devleti olma yolunda koşar adım ilerliyoruz. Belki de olduk kabullenme sürecinin sancılarını çekiyoruz.
Yunus ÇOBAN
YORUMLAR