"Anneler günü" kavramı aslında nötr anlamda kötü bir kavram değil, ancak medeniyet bağlamı açısından baktığımız zaman bize ait bir kavram olmadığını net olarak biliyoruz. Bize ait olmadığını nerden anlıyoruz peki? İslam kültür ve medeniyet aktarımında geçmişten bugüne gelen bir kültür olmadığından hareketle....
Neden bizim medeniyetimiz böyle bir gün icad etmedi?
Bu soru kompleks içerikli bir soru değildir, meseleyi anlamaya yönelik bir sorudur.
Öyle sanıyorum ki, İslam kültür ve medeniyetinde müslüman şahsiyetin annesi ile olan bağı, hem ibadi hem fıtri yönleri ile o kadar güçlü bir bağla bağlı ki böyle özel bir günün olmaması son derece normaldir.
Bu kavramsal örnek üzerinden de, medeniyet kavramını çok iyi kanıksayabiliriz. Bizim geçmiş kültürümüzde anne ile olan bağ, hem ilahi bir sorumluluk hem de fıtri bir yöneliş. Dolayısıyla medeniyetimizde böyle bir adet ve kültür oluşmamış. Bu durum negatif değil bilakis son derece pozitif bir durumdur.
O halde bizler neden kendi medeniyet algımızı diriltmeye yönelik çaba içerisine girmeyip de başka medeniyetlerin kendi iç yaşayışlarından hareketle ürettikleri adeti gündemimize alalım?
Diyelim ki bugüne özel annemizi andık. Bu çok kötü, çok çirkin bir davranış değil elbette. Ama en azından bizim kendi medeniyetimizin bu anlamda büyüklüğünün farkında olalım ve bu önemli günü kapitalizme yem etmemek için bilinçli olarak sıradan geçirmeliyiz varsa annemizin gerçek sorunları ile ilgilenmeliyiz.
Annemizi ve babamızı ilahi bir şuurla analım. Hayatın diğer zamanlarında onları yalnızlığa terketmeyerek, somut ihtiyaçlarına cevapsız kalmayarak hareket edelim. Bunu yapıyor isek anneler günü denilen, başka (baskın) medeniyetin ürettiği bu adetin günü geldiğinde annelere yönelik güzel kelimeler sarfetmemiz elbette ki sorun değil. Dediğim gibi vahşi kapitalizme kurban etmeden...
Ancak yine vurgulayalım ki, kendi medeniyetimize olan farkındalığımız daha etkin ve aktif olmalı. Kendi medeniyetimizin közü üzerinden ayağa kalkmalıyız.
Medeniyetimizin beslendiği ilahi kaynak olan Kur'an'ı Kerim'den iki ayet sizlere paylaşmak istiyorum:
﴾23﴿ Rabbin, sadece kendisine kulluk etmenizi ve anne babaniza iyi davranmanizi emretti. Onlardan biri veya ikisi senin yaninda yaslanirsa onlara öf bile deme! Onlari azarlama! Ikisine de gönül alici güzel sözler söyle.
﴾24﴿ Onlara merhametle ve alçak gönüllülükle kol kanat ger. "Rabbim! Onlar nasıl küçüklükte beni şefkatle eğitip yetiştirdilerse şimdi sen de onlara merhamet göster" diyerek dua et. (isra suresi - diyanet meali)
Yüce Rabbimiz Doğruyu Söyledi. Amenna.
YORUMLAR