Son aylarda trafikte sağa dönseniz ceza kesiliyor, sola dönseniz yine ceza! Artık direksiyon başına geçen her sürücü, yolun sonunun bir ceza makbuzuna çıkabileceğini bile bile direksiyon sallıyor. Nereye dönsek ceza, nerede dursak yasak!
Basit bahanelerle, ölçüsüz gerekçelerle, vatandaşı adeta kıskaca alan bir sistem kuruldu. Her gün yeni bir trafik maddesiyle tanışıyoruz; hayatımızda duymadığımız, görmediğimiz, çoğu zaman tabelası bile olmayan kurallar nedeniyle ceza kesiliyor. Ceza makbuzunu eline alan vatandaş şaşkınlık içinde: “Ben ne yaptım ki?” sorusu artık herkesin dilinde.
İtiraz mı etmek istediniz? Buyurun mahkemeye… Ama bilin ki itirazlar neredeyse otomatik olarak reddediliyor. Ne vatandaş dinleniyor, ne kamera kayıtları inceleniyor, ne de olay yerindeki belirsizlikler dikkate alınıyor. Adaletin terazisi burada işlemiyor, çünkü vatandaşa göre hukuk artık yol kenarlarında değil, yerlerde sürünüyor.
Sanki bir denetim değil, bir baskı düzeni kurulmuş gibi. Sürücüler trafikte güvenliğini değil, ceza yememeyi düşünür hale geldi. Bu, hem trafik düzenine hem de toplumsal adalet duygusuna büyük zarar veriyor. Çünkü kurallar, denetimin mantığı adaletle birlikte yürüdüğünde işler. Ama bu haliyle olan vatandaşa oluyor: zaten zor geçinen, hayat pahalılığı altında ezilen halk şimdi bir de “ceza terörüyle” baş etmeye çalışıyor.
Elbette kurallar olacak, elbette düzen sağlanacak. Ama ceza, eğitimin ve rehberliğin önüne geçerse; eğer denetim tuzağa dönüşürse, orada hukuk değil korku hâkim olur. Ve korkunun olduğu yerde güven değil, güvensizlik büyür.
Yetkililere sesleniyorum:
Trafikte güvenlik, cezayla değil adaletle sağlanır. Vatandaşı düşman değil, muhatap olarak görün. Kuralları anlatın, uygulamaları şeffaflaştırın, itirazları ciddiyetle değerlendirin. Aksi halde bu sistem artık ceza değil, zulüm üretmeye devam eder.
YORUMLAR