Kutup ayılarını avlamak isteyen avcı, karlar üzerine ağzı jilet kadar inceltilmiş bıçağı ters gömüp etrafına su dökerek buz tutmasını sağlarmış. Buraya taze hayvan kanını sürermiş. Kan kokusunu alan kutup ayısı bıçağı yalamaya başlar ve dili kesilirmiş. Ancak kanın tadı ve soğuk hava nedeniyle dilinin kesildiğini fark etmezmiş. Dili kanadıkça daha çok kan emmek için yalamaya devam edermiş. Her çabasında dili biraz daha parçalanırmış. Kutup ayısı kan yalama sonunda bitkin düşer ve kan kaybından ölürmüş. Avcı da gelip derisini yüzer, zedelenmemiş kürkü zahmetsizce elde edermiş. Avcılar, ayıları kurşunla vururlarsa ayının postu delinir ve bu yüzden çok para etmeyeceği için bu yolu denerlermiş.
İşte İsrail de bu yöntemi kullanıyor, 2010 yılında demokrasi özgürlük ve bağımsızlık diye getirilen “Arap Baharı” Ortadoğu ve Kuzey Afrika’da rejime karşı iç çatışmalar başlatmış ve sonuç olarak sömürgeci anlayışın bölgeye yerleşmesini sağlamıştır.
Tunus, Mısır, Libya, Suriye, Bahreyn, Cezayir, Ürdün ve Yemen'de büyük çapta; Moritanya, Suudi Arabistan, Umman, Irak, Lübnan ve Fas'ta küçük çapta olmak üzere tüm Arap dünyasında başgösteren mitingler, protestolar, halk ayaklanmaları ve silahlı çatışmalar bölgede baş göstermiştir.
Halkın devletten islami talepleri artmış, protestolar, Arap Dünyası'nda başta gelen işsizlik, gıda enflasyonu, siyasi yozlaşma, ifade özgürlüğü, usulsuzlükler ve kötü yaşam koşulları gibi pek çok sorun sonucunda önce Tunus'ta Muhammed Buazizi'nin kendini yakmasıyla başlamıştır. Ardından benzer sorunlar yaşayan ülkelerde domino etkisi göstererek yayılmıştır.
Şuan da görüldüğü gibi İsrail-Filistin çatışması devam etmekte, Arap baharı olarak ortaya koyulan oyunun bir parçası haline dönüşen birçok ortadoğu devletleri zalimin yanında yer alarak Filistin’de binlerce masum sivilin can vermesiyle sonuçlanmıştır.
Ateş düştüğü yeri yakmaz, ateş ateştir önüne gelen herşeyi yakar.
Bugün bu ateş İsrail’dir.
Gazeteci Mehmet BİLGİN
YORUMLAR