Öyle bir duygu ki bir düşünün.
Sahibini sevinçten şaşkına çevirir.
Asla söylememesi gereken sözü,
İstemeden bir anda ağzından kaçırtır.
Rasulullah aleyhisselam buyurdu,
Ebu Hamza Enes bin Malik duyurdu.
Öyle müjdeli bir haber ki bu,
Duyanlar sevincinden uçar gibi olurdu.
Kuluyuz hepimiz Rabbimizin.
Aciziz,günahkarız,mücrimiz.
Beşeriz,sadır olur bizlerden hata,
Rahmetiyle örtüp affetmektir yakışan Hz.Allah’a.
Rasulullah iyice anlayalım diye,
Somutlaştırır olayı zihinlerimize.
Allah’u Teala’nın sevincini tarif için,
Benzetmeler yapması harika bir seçim.
Bedevi devesiyle çölde giderken,
Bir sebeple onu kaybeder aniden.
Üzerinde suyu ve yiyeceğini de yitirir,
Çaresizce öleceğini düşünüp bir kenara çekilir.
Ümitsizce kalmıştır çöl ortasında,
Zar zor bulup yaslanır bir ağaca.
Bitkin ,yorgun,umutsuz bir halde,
Uykuya dalar bu üzüntülü hal ile.
Karşısında bir anda devesi belirir.
Devesinin sesiyle aniden irkilir.
Bineğine,suyuna ve yiyeceğine kavuşur.
Şükür için hemen rabbine başvurur.
Yaşadığı heyecandan şaşırmış bir halde,
‘’Sen benim rabbim,ben senin kulunum’’ diyeceği yerde,
Tam tersini söyler,gaflet ile bilmeden.
Sevincinin derecesini tahmin edelim bu misaden.
Hz.Allah,kullarının tövbesine,
Bu adamdan daha fazla sevinir.
Haydi,ne duruyoruz ey kardeşler!
Bizleri sevip yaratan Rabbimizi sevindirelim.
A.Erkan FURKAN
27.04.2021
Şehzadeler/MANİSA
YORUMLAR