Yeri, göğü, içindeki ve dışındaki her şeyle birlikte insanı da yaratan Allahu Teâlâ’dır. Yüce Allah, sadece samimi kulluk, dua ve hayırlı işleri kabul edeceğini belirtmiş ve bu yükümlülükten tüm iradeli varlıkları sorumlu tutmuştur.
Allahu Teâla, güzel kulluk için yeryüzünün halifesi olarak yarattığı, yaşattığı, rızıklandırdığı ve her şeyin hesabını soracağı insanları Kur’an-ı Kerim’in birçok ayetlerinde anlatmakta ve onların özelliklerini açıklamaktadır. Mü’minlerin özelliklerinin anlatıldığı sureler de çoktur hatta Fatiha’dan başlar Nas ile biter diyebiliriz.“Rahman’ın Has Kulları” ifadesi ise, Allahu Teala’nın ‘’Rahman’’ esmasıyla birlikte zikredilmesi münasebetiyle ayrıca çok özel ve önemlidir.
Rahman demek, Allahu Teâla’nın tüm varlığı kuşatan, mutlak, sonsuz, sınırsız rahmet ile merhamet kaynağı oluşu demektir. Rahman demek, ezelden ebede doğru bütün yaratılmışlara sonsuz ve sınırsız lütuf, ihsan, rahmet bahşeden demektir. Rahman demek, rahmetiyle muamele ederken buna mazhar olan varlığın hak etmesine, layık olmasına bakmamaktır. Rahman demek, eşsiz cömertliğiyle, lütfuyla, keremiyle karşılıksız olarak her zaman ve her yerde olan demektir. Rahman sıfatının tecellisi yağmur gibi her şeyin üzerine yağar, güneş gibi her şeyi ısıtır ve aydınlatır.
Allah ismi, tüm isimlerin anlamını içinde barındırdığı has isim olduğu gibi; Rahman , esmai hüsnadan isim olmanın yanında rahmetini ve merhametini izhar eden sıfattır. Tüm sıfatların anlamını içinde barındıracak kadar geniş kapsamlı sıfat-ı hastır. Yüce kitabımız Kuran-ı Kerim içerisinde Rahman ismi sadece Allah’a mahsustur, başka hiçbir varlık için kullanılmamıştır.
“Rahman’ın Has Kulları” ifadesinde olan, Allahu Teâlâ’nın ‘’Rahman’’ esması ve sıfatı hası, Müslüman olduğumuzun bir işareti olarak günlük hayatta her durumda, hal ve hareketlerimizin başında kullandığımız besmelenin bir unsuru ve İslam’ın nişanıdır. Rahman ve Rahim olan Allahu Teâlâ’nın besmelesiyle başlamak işlerimizin hayırlı, doğru iyi gitmesi için parola; tüm hayır, bereket kapıları açılması için bir anahtardır. Bir yönüyle Allah Teâlâ’ya yardım ve desteği için çağrıdır, taleptir. Rahman ve Rahim olan Allahu Teâlâ’ nın ismi aynı zamanda Kur’an’dan bir ayettir.
Kur’an-ı Kerimde besmelenin 114 defa tekrarlanması ve Hz. Peygamber (s)’in de her hayırlı işe besmele ile başlamayı emretmesinde, bizlere üç önemli mesaj vardır: 1-Her şeyde ölçünün Kur’an ve sünnet olduğu. 2-İbadetler başta olmak üzere, her işin Allah için yapılması 3-Tüm yaratılmışlara karşı şefkatli ve merhametli davranmayı öncelememiz gerektiği mesajlarıdır.
“Bismillah ile başlanmayan her iş noksandır” buyurarak Peygamberimiz (s) abdest, namaz, kurban, camiye girme, tavaf yapma ve Kur’an okuma gibi ibadetler ile yemek yeme, su içme, yatma, kalkma, çalışma, evden çıkma, arabayı çalıştırma gibi işlerde de besmele çekilmesini tavsiye etmiştir. Pis olan veya dinen temiz sayılmayan yerlerde ve günah, kötü, yanlış olan şeyler besmeleyi hak etmediğinden besmele çekilmez.
İslam tarihi boyunca Müslümanlar, kültür ve medeniyetlerini besmele ile yoğurmuşlardır. Eller yemeğe besmeleyle uzanır. Gece onunla yatılır, güne onunla başlanır. Evden onunla çıkılır, eve onunla girilir. Vasıtaya onunla binilir, işyerleri onunla açılır. İbadetler onunla eda edilir, duaya eller onunla kaldırılır. Hatipler sözlerine, yazarlar da kitaplarına onunla başlar. Camilerin en müstesna yerlerini o süsler. Şiirlerin ve nesirlerin vazgeçilmezi odur. Hastalar da onunla şifa bulur. Kainat içindeki ve dışındaki her şeyle birlikte Rahman ve Rahim olan Allahu Teala’nın rahmet tecellisidir.
Rabbimiz Allahu Teala’nın mübarek kelamı Kur’ân’ı Hakim’in husûsî bir ifadesi olması hasebiyle “Rahmân’ın Has Kulları” ifadesi her kul için, hassaten rızasına talip müminler için olağanüstü bir önem ve önceliğe sahip oluyor. Herkes yaratılış itibariyle Allâh’ın kuludur. “Rahmân’ın Has Kulları” ise ayrıca örnektir, öncüdür, özeldir, seçkindir.
Arap dilinde “abd” kelimesi Allah’ın kulları mânâsına gelmektedir. Abd kelimesinin çoğulu, iki farklı şekilde karşımıza çıkar: Birincisi “abîd”, bu kelime Allâh’ın bütün kulları için kullanılır. İkincisi “ibâd”, Allâh’ın özel kulları, yani “İbâdu’r-Rahmân” olarak isimlendirdiği kulları için kullanılır.İşte bu “Rahmân’ın Has Kulları” diye Allahu Teala’nın belirttiği örnek, öncü, seçkin, özel kullar vasıflarıyla üstün oldukları gibi, kavuşacakları mükâfâtla da üstün olacaklar.
“İşte onlar, sabretmelerine karşılık cennetin yüksek makamlarıyla mükâfatlandırılacaklar ve orada huzur, esenlik dileği ve selâmla karşılanacaklardır.” Furkan 75
İnşaAllah sonraki yazıda devam edeceğiz…
YORUMLAR